Hechten en verbinden.
Twee woorden die vaak door elkaar worden gebruikt, maar een wereld van verschil maken. Waar hechten een greep houdt op iets buiten jezelf, is verbinden een beweging naar binnen. Het besef van dat verschil kwam voor mij op het moment dat alles wat ik dacht zeker te weten, onder me vandaan viel.
In mijn huwelijk en relatie hechtte ik me aan de vorm: aan mijn partner, mijn kinderen, en aan het idee dat ons gezin voor altijd onveranderd zou blijven. Die hechting voelde als zekerheid, als een houvast. Ik leefde met de overtuiging dat ik dit nooit zou kunnen verliezen. Maar toen dat tóch gebeurde, toen de vorm waar ik me zo aan vastklampte uiteenviel, brak er iets diep vanbinnen.
De pijn was onbeschrijflijk.
Het was alsof de grond onder mijn voeten verdween en ik in een eindeloze leegte viel. Angst overheerste, en het gevoel van verloren zijn was allesomvattend. Er waren momenten waarop ik geen lichtpuntje meer kon zien en ik twijfelde of ik dit leven nog wel aankon. Het was in die duisternis dat ik voor de eerste keer moest erkennen dat ik geen verbinding had met mezelf.
Het ongemak van alleen zijn
Alleen zijn is voor mij altijd een strijd geweest. Het bracht herinneringen aan mijn jonge leven naar boven, waarin alleen zijn synoniem stond voor onveiligheid. En hoewel ik volwassen was geworden en relaties had opgebouwd, was die angst nooit echt verdwenen. Ik hechtte me aan de mensen om me heen, aan mijn gezin, omdat dat me een gevoel van veiligheid gaf. Maar wat ik niet zag, was dat ik daarmee de verbinding met mezelf negeerde.
Toen ik alles verloor waar ik me aan hechtte, bleef ik achter met niets. Geen houvast, geen anker. De leegte die ik voelde was overweldigend. Het enige wat overbleef was ikzelf, en zelfs dat voelde onbereikbaar.
De weg naar binnen
Op het dieptepunt kon ik maar één ding doen: hulp zoeken. Het was geen eenvoudige weg, maar het was de enige weg. Ik leerde dat wat ik zocht in anderen – veiligheid, liefde, erkenning – niet buiten mezelf te vinden was. Ik moest leren hoe ik verbinding kon maken met mezelf, hoe ik kon vertrouwen op mijn eigen innerlijke kracht.
Wat ik ontdekte, was dat echte verbinding niet afhankelijk is van iets of iemand buiten jezelf. Verbinding met jezelf is de enige zekerheid in het leven, want het is het enige wat je nooit kwijt kunt raken.
Nu weet ik dat het leven onzeker is en dat vormen kunnen veranderen of verdwijnen. Mensen komen en gaan, situaties veranderen. Maar als je in verbinding staat met jezelf, kun je de stormen doorstaan. Die verbinding geeft je kracht, richting, en een gevoel van rust, zelfs wanneer de wereld om je heen op zijn kop staat.
Een leven in verbinding
Ik kijk nu met zachtheid terug op die moeilijke periode. Het heeft me laten zien hoe belangrijk het is om niet te hechten aan de buitenwereld, maar om te verbinden met mezelf. Het is een reis die blijft voortduren, maar die elke dag lichter wordt.
Mijn verhaal deel ik niet om medelijden op te roepen, maar om anderen te inspireren. Misschien herken je jezelf hierin. Misschien voel je ook die diepe angst voor alleen zijn, of merk je dat je je vastklampt aan anderen. Weet dan dat er een andere weg is. Een weg naar verbinding, naar een innerlijke basis die altijd bij je blijft.
Een leven lang leren
Wat ik nu weet, is dat in verbinding blijven met jezelf een continu proces is. Het is geen eindpunt dat je bereikt, maar een levenslange reis van bewustzijn en groei. Elke dag leer ik opnieuw. Leven, de liefde en relaties blijven me spiegels voorhouden waarin ik kan zien waar ik mezelf misschien weer kwijtraak of waar ik juist sterker sta.
Er zijn dagen waarop het moeiteloos lijkt te gaan, maar er zijn ook momenten waarop ik word uitgedaagd en moet blijven kiezen voor mezelf. Voor die innerlijke verbinding. Het vraagt om bewust blijven, om jezelf durven aankijken, ook op de moeilijke momenten. Maar juist daarin zit de kracht: de wetenschap dat elke stap, hoe klein ook, je dichter bij jezelf brengt.
Het is een proces dat nooit ophoudt, en dat is oké. Want juist dat maakt het leven zo rijk en betekenisvol. Verbinding met jezelf is geen bestemming, maar een manier van leven – een reis die ik met liefde en vol vertrouwen blijf maken.
Liefs Jeanette