Er was een tijd dat ik dacht dat alles opgelost kon worden met de juiste woorden.
Als ik het maar op de juiste manier uitlegde, als ik maar rustig bleef, als ik maar liet zien hoeveel ik gaf om de ander…
Maar steeds weer botste ik tegen dezelfde muur.
Uitleggen veranderde niets. Pleasen veranderde niets. Zelfs boosheid veranderde niets.
Ik bleef maar proberen wat steeds meer ging voelen als vechten.
Ik was beland in de strijd van winnen of verliezen.
Want ik dacht dat als ik het opgeef, ik gefaald had, dat ik verloren had.
Tot ik besefte dat sommige gevechten nooit gewonnen kunnen worden, omdat ze niet van mij zijn.
Langzaam leerde ik toelaten dat:
- Niet iedereen je zal begrijpen.
- Niet iedereen je zal respecteren.
- Niet iedereen in staat is om te zien wie jij werkelijk bent.
En dat dat oké is.
Het was een pijnlijk proces. Het voelde als opgeven. Als verliezen.
Maar uiteindelijk was het een overwinning. Een overwinning op mezelf.
Want hoe meer ik probeerde om controle te houden over wat anderen dachten, hoe minder ruimte er was voor mijn eigen rust.
Pas toen ik stopte met vechten voor afsluiting, met jagen op antwoorden, met mezelf opnieuw en opnieuw uitleggen… Voelde ik steeds meer de verbinding met mijzelf.
Wat voelt als vrijheid:
Vrij om te voelen wat ík voel.
Vrij om mezelf niet meer te hoeven bewijzen.
Vrij om mijn energie te richten op wat er ín mij gebeurd, in plaats van om mij heen.
Toen kwam de realisatie
In deze strijd zijn er geen winnaars. Alleen verliezers.
Niemand voelt zich echt begrepen.
Niemand voelt zich echt gezien.
Want een strijd om begrip, erkenning of controle leidt alleen maar tot meer verwijdering.
De enige manier om echt ‘te winnen’ is om uit de strijd te stappen.
Om jezelf toestemming te geven om los te laten, om niet langer afhankelijk te zijn van het begrip of de goedkeuring van een ander.
Denk aan de wijsheid van de slang:
Wanneer je door een slang gebeten wordt, wat doe je dan?
Ga je achter de slang aan om haar te vangen, of zoek je hulp om het gif uit je lijf te halen?
In het leven is het net zo.
Soms besteden we zoveel energie aan de persoon of situatie die ons pijn heeft gedaan, dat we vergeten om te helen.
Het gaat niet om winnen of verliezen. Het gaat om vrede sluiten met jezelf.
Dus als jij je gevangen voelt in dat eindeloze gevecht om begrepen te worden…
Herken, erken, accepteer en laat toe.
Keer terug naar jezelf en herstel je innerlijke verbinding
Want daar, in jezelf, ligt alles wat je nodig hebt.
Meer van mijn wijsheid ontvangen zodat jij je eigen waarheid kan ontdekken en gaan leven.
Schrijf je hier in voor mijn wekelijkse inspiratie mail “Van de wijs op zondag”
Liefs,
Jeanette